آزادی عضویت و تشکیل اتحادیه
قانون اساسی حق آزادی تشکل را برای شهروندان افغانستان قائل شده است.
قانون کار حق شرکت در اتحادیه‌های کارگری را به کارمندان می‌دهد. قانون کار اتحادیه‌های کارگری و اتحادیه‌های کارفرمایی را به عنوان تشکل‌های اجتماعی تعریف می‌کند که از طریق مشارکت داوطلبانه طبقات مربوطه بر اساس مقررات قانون تشکل‌های اجتماعی ایجاد می‌شوند. طبق قانون، دولت یا تشکل‌های سیاسی نمی‌توانند اتحادیه‌ها را تأمین مالی کرده یا یارانه‌ای در اختیار آنها بگذارند.
قانون تشکل‌های اجتماعی به شهروندان افغانستانی که حداقل ۱۸ساله باشند اجازه می‌دهد تا به تشکل‌های اجتماعی که اتحاد داوطلبانه افراد حقیقی هستند و با هدف پیگیری اهداف اجتماعی، فرهنگی، علمی، حقوقی، ادبی، هنری و حرفه ای تشکیل شده اند، بپیوندند.
منبع: §۳۵ از قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان، ۲۰۰۴؛ §۱۴۷ از قانون کار افغاستان، ۲۰۰۷؛ §۲ از قانون تشکل‌های اجتماعی، ۲۰۰۳
حق اعتصاب
قانون اجتماعات، اعتصابات و تظاهرات سال ۲۰۰۳ اعتصاب را امتناع از کار یا انجام ندادن وظیفه تعریف می‌کند، حقی که افراد برای پیشبرد منافع و اهداف خاص از آن بهره می‌برند. قانون به شهروندان افغانستان این حق را می‌دهد که بدون حمل سلاح برای اهداف مسالمت آمیز و قانونی که علیه وحدت ملی و قانون اساسی نیست، تجمع، اعتصاب و تظاهرات برگزار کنند. حمل هرگونه سلاح ممنوع است و حامل سلاح باید دستگیر و تحت تعقیب قرار گیرد. شرکت در این گونه تجمعات، اعتصابات و تظاهرات باید داوطلبانه باشد و به نفع شخص یا گروه خاصی نباشد.
مقررات حق اعتصاب برای بخش دولتی و خصوصی، شرایط شروع اعتصاب و جایگزینی کارگران اعتصابی پیدا نشد.
منبع: §۲-۴ و۲۲ قانون اجتماعات، اعتصابات و تظاهرات، ۲۰۰۳
