ممنوعیت کار اجباری و تحمیلی
به موجب قانون کار اجباری ممنوع است. طبق قانون اساسی هیچ فردی را نباید مجبور به کار کرد. با این حال، مشارکت فعال در زمان جنگ، بلایا و سایر شرایطی که زندگی عمومی را تهدید می‌کند، از وظایف ملی هر شهروند افغانستانی است. این ماده همچنین تحمیل کار اجباری بر کودکان را ممنوع می‌کند.
قانون کار افغانستان کار اجباری را ممنوع کرده است. کاری که کارمند برخلاف میل خود مجبور به انجام آن باشد، اجباری تلقی می‌شود. با این حال، کاری که طبق قانون انجام آن الزامی باشد، نباید کار اجباری تلقی شود.
قانون حمایت از حقوق کودکان، کار اجباری را به عنوان کار یا خدمتی تعریف می‌کند که به کودک تحمیل شود و به رفاه، تحصیل، سلامت جسمی یا روانی یا رشد عاطفی یا اجتماعی کودک آسیب برساند. با این حال، مقرراتی برای انواع کار اجباری و جرایم علیه کار اجباری را نمی‌توان یافت.
منبع: §۴۰ از قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان؛ ماده ۴ از قانون کار افغاستان، ۲۰۰۷؛ قانون حمایت از حقوق کودکان، ۲۰۱۹
شرایط کاری غیرانسانی
طبق قانون کار افغانستان، ساعات کار عادی در طول سال نباید از ۴۰ ساعت در هفته تجاوز کند. ساعات اضافه کاری نیز نباید از میانگین ساعات کار عادی در طول روز که بین شش تا هشت ساعت کاری است تجاوز کند. حداکثر ساعات کار با احتساب اضافه کاری در افغانستان مشخص نیست.
منبع: §۳۰ و ۳۸ قانون کار افغانستان، ۲۰۰۷
